وقتی بیایی زندگی متولد میشود و احساس از پنجره وسعت عشق شادی را از میان دو چشم تو به گردن خورشید میبخشد وقتی تو بیایی تپش چشمه ها بشارت میدهد بیابان را که بهار در رگ های تشنه حضوری مداوم دارد ودست نیاز بی دغدغه از چشم آسمان محبت را خواهد چید وگل حضورتو آرامش را تسلی میدهد وقتی تو بیایی نور ازوجود تو نور میگیرد وعطرنفست زندگی رامعنا میبخشد وروشنایی به نام تو دخیل میبندد وقتی تو بیایی خوشه خوشه آزادی نوازش میدهد چشمان خسته را وتلاوت نامت سنگ را به سجده میخواند وقتی تو بیایی خدا را آنگونه سبز که تومی بینی ومیدانی به دل های عاشق هدیه میکنی ومردم همه چیز را سبز میبینند وسبز میخوانند وهستی از قدم سبز تو سبز میشود وقتی تو بیایی...

غم مخور ایام هجران رو به پایان می رود 

این خماری از سر ما می گساران می رود

پرده را از روی ماه خویش بالا می زند 

غمزه را سر می دهدغم از دل و جان می رود 

بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود 

زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود 

محفل از نور رخ او نورافشان می شود 

هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان می رود 

ابرها ار نور خورشید رخش پنهان شوند 

پرده از رخسار آن سرو خرامان می رود 

وعده ی دیدار نزدیک است یاران مژده باد 

روز وصلش می رسد ایام هجران می رود