پیغمبر آب و رسول باران

خداوند گفت :

دیگر پیامبری نخواهم فرستاد از آن گونه که شما انتظار دارید ؛ اما جهان هرگز بی پیامبر نخواهد ماند و آن گاه پرنده ای را به رسالت مبعوث کرد . پرنده آوازی خواند که در هر نغمه اش خدا بود عده ای به او گرویدند و ایمان آوردند و خدا گفت اگر بدانید حتی با آواز پرنده ای رستگار شد . خداوند رسولی را از آسمان فرستاد باران نام او بود ؛ 

همین که باران باریدن گرفت آنان که اشک را می شناختند ؛ رسالت او را دریافتند پس بی درنگ توبه کردند و روحشان را زیر بارش بی دریغ خدا شستند .  

خدا گفت : اگر بدانید با رسول باران هم می توان به پاکی رسید خداوند پیغامبر باد را فرستاد تا روزی بیم دهد و روزی بشارت . 

پس باد روزی طوفان شد و روزی نسیم و آنان که پیغام او را فهمیدند روزی در خوف و روزی در رجا زیستند . خدا گفت : آن که خبر باد را می فهمد قلبش در بیم و امید می لرزد و قلب مومن چنین است . خدا گلی را از خاک برانگیخت ؛ تا معاد را معنی کند و گل چنا از رستخیز گفت که از آن پس هر مومنی که گلی را دید رستاخیز را به یاد آورد . خداوند گفت :‌اگر بفهمی تنها با گلی قیامت خواهد شد. 

 خداوند یکی از هزار نامش را دریا گفت : دریا بی درنگ قیام کرد و سپس چنان به سجده افتاد که هیچ از هزار موج آن باقی نماند مردم تماشا می کردند ؛ عده ای پیام دریا را دانستند پس قیام کردند و چنان به سجده افتادند که هیچ از آن ها باقی نماند . خدا گفت : آنکه به پیغمبر آب ها اقتدا کند به بهشت خواهد رفت و به یاد دارم که فرشته ای به من گفت : جهان آکنده از فرستاده و پیغمبر و مرسل است . اما همیشه کافری است تا باران را انکار کند و با گل بجنگد یا پرنده را درغگو بخواند و باد را مجنون و دریا را ساحر . 

اما هم امروز ایمان بیاور که پیغمبر آب و رسول باران و فرستاده باد برای ایمان آوردن تو کافی است . . .